ความรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเรา เนื่องจากช่วงเวลาที่เป็นปัญหาไม่เพียงแต่เมื่อพื้นผิวโลกของเราอยู่ในรูปแบบที่เป็นที่รู้จักมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังเป็นช่วงที่ชีวิตเพิ่งเริ่มต้นขึ้นด้วย ด้วยรายละเอียดที่แม่นยำยิ่งขึ้นของประวัติศาสตร์หินของโลก มันสามารถช่วยนักวิจัยตอบคำถามที่มีมายาวนานเกี่ยวกับกลไกที่รับผิดชอบต่อชีวิต รวมทั้งให้ข้อมูลสำหรับด้านอื่นๆ ของวิทยาศาสตร์เพื่อชีวิต

ศาสตราจารย์ยูจิ ซาโนะ จากสถาบันวิจัยบรรยากาศและมหาสมุทรแห่งมหาวิทยาลัยโตเกียว กล่าวว่า "อุกกาบาตทำให้เรามีประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดในตัวเรา "นี่คือสิ่งที่ทำให้ฉันหลงใหลเกี่ยวกับพวกมัน โดยการศึกษาคุณสมบัติ เช่น ผลิตภัณฑ์การสลายตัวของกัมมันตภาพรังสี ของอุกกาบาตที่ตกลงสู่พื้นโลก เราสามารถสรุปได้ว่าพวกมันมาเมื่อใดและมาจากไหน สำหรับการศึกษานี้ เราตรวจสอบอุกกาบาตที่มาจากเวสต้า ดาวเคราะห์น้อยที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากดาวเคราะห์แคระเซเรส”

Sano และทีมของเขาพบหลักฐานว่า Vesta ถูกทำร้ายโดยร่างกายหลายตัวที่กระทบกระเทือนประมาณ 4.4 พันล้านถึง 4.15 พันล้านปีก่อน ก่อนหน้านี้เมื่อ 3.9 พันล้านปีก่อน ซึ่งเป็นช่วงที่มีการทิ้งระเบิดหนักช่วงปลาย (LHB) เกิดขึ้น หลักฐานปัจจุบันสำหรับ LHB มาจากหินดวงจันทร์ที่รวบรวมระหว่างภารกิจดวงจันทร์ของ Apollo ในปี 1970 รวมถึงแหล่งข้อมูลอื่นๆ แต่การศึกษาใหม่เหล่านี้กำลังปรับปรุงจากรุ่นก่อน ๆ และจะปูทางสำหรับฐานข้อมูลล่าสุดเกี่ยวกับบันทึกผลกระทบจากแสงอาทิตย์ในระยะแรก

"อุกกาบาตต้นกำเนิดของเวสต้าแสดงให้เราเห็นอย่างชัดเจนถึงผลกระทบก่อน LHB ทำให้เกิดคำถามว่า "การทิ้งระเบิดอย่างหนักช่วงปลายเดือนเกิดขึ้นจริงหรือไม่"" ซาโนะกล่าว "สำหรับเราแล้ว ดูเหมือนว่าระบบสุริยะยุคแรกจะกระทบยอดเร็วกว่า LHB และลดลงอย่างราบรื่นตามกาลเวลา อาจไม่ใช่ช่วงเวลาแห่งความหายนะของความโกลาหลอย่างที่แบบจำลองปัจจุบันอธิบายไว้"สล็อตออนไลน์ 918kiss